
Yaşamak için seçilmiş bir zaman duygusu.
İzmir’den Villakent’e doğru ilerledikçe, yol kenarındaki zeytin ağaçlarının gölgesi değişir; ışık burada daha yumuşak, zaman daha yavaş akar. İnsan bu yavaşlıkta, şehirde unuttuğu dinginliği hatırlar.
Galata Sunset villaları tam bu eşikte durur. Gösterişsiz ama özenli.
Taşın doğal rengi, pencereden süzülen ışığın açısı, kapının sessiz ağırlığı…
Her detay kendini göstermeye çalışmadan var olur.
Evin içi sadece ferah değil; sakin.
Her oda farklı bir ışığı, farklı bir saati taşır. Sabah salonda başka, akşam terasta başka bir zaman yaşanır. Burada mekân kadar zaman da tasarlanmış gibidir.
Bahçeler yalnızca yeşil değildir; kokusu, mevsimi, sessizliği vardır.
İnsan bazen dışarıyı izlemez, kendi içini dinler.
Işığın değişimini fark eden, sessizliği seven, evi yalnızca barınak değil,
bir hâl olarak görenler için.

